We zijn nu al anderhalve week thuis, maar we zijn er zeker nog niet klaar mee. Anita en ikhebben het er nog veel over. Dit weekend ook de foto's doorgelopen en hier en daar wat gephotoshopt.

Ook op mijn werk heb ik het er nog vaak over, omdat ik nog aardig gekleurd ben. Dus hoe vaak ik niet hoor "waar ben jij geweest, je bent zo bruin" en dan vertel ik natuurlijk hoe mooi en lekker het was in Bali Indonesie.

Maar jullie hebben nog de laatste dag van me te goed, de dag dat we om 12 uur uit de hotelkamer moesten zijn.

Bij deze dus......

Na lekker uitgeslapen te hebben en het laatste ontbijt te hebben genuttigd besluiten we nog lekker aan het zwembad te gaan liggen. Het zonnetje schijnt weer heerlijk en we genieten nog lekker van onze e-readers, de ligbedden en het zwembad. Kletsen nog even met de Nederlandse overwinteraars en geven onze blaadjes aan hen.

Rond een uur of half twaalf gaan we onze koffers pakken (Anita heeft het meeste gisteravond al gedaan) en dan lopen we rond tien voor twaalf richting de receptie van het hotel en checken uit.

We houden onze zwemkleding gewoon aan en besluiten weer wat te eten aan het zwembad enAnita neem lekkerAjam Soto (= soep)en een lekkere rijstschotel voor mij. We genieten voor de laatste keer van het lekkere eten hier. We hebben beide geen zin meer om de stad in te lopen, we hebben het wel gezien hier. Dus besluiten we nog lekker aan het zwembad te blijven liggen op onze geleende badhanddoeken. Rond een uur of half vier verkleden we ons in het toilet van het hotel en leveren de handdoeken in. Nu wachten we op Arya, die ons om vier uur komt ophalen.

Aray is natuurlijk precies op tijd en brengt ons naar het vliegveld. We praten nog lekker met hem na over de excursie en dat we het zo lekker hebben gehad in Bali. Wanneer we bij het vliegveld aankomen en door Arya worden afgezet bedanken wij hem en geven hem nog wat euro's. Hij heeft het echt verdient en met een hand voor mij en kus voor Anita neemt hij afscheid van ons.

We leveren onze koffer af bij de balie van Qatar airlines en lopen door de douane. Rond een uur of half vijf zitten we bij de gate en moeten we wachten om te boarden. We vliegen om 19:00 uur en vertrekken iets later. Het is nu weer negen en een half uur vliegen naar Qatar.

Gisteren hebben we online ingechecked en hebben onze stoelen naar het middenpad verhuist, omdat we niemand in de weg willen zitten als we naar het toilet moeten (en Anita denkt dat dit nog wel eens zal gebeuren). Nu blijkt echter dat het een ander vliegtuig is dat bij het inline inchecken. Er zijn vier stoelen in het midden en wij zitten dus op de middelste twee. "Shit" denken we beiden en ik spreek een stewardess aan. Ze zegt dat het inderdaad een ander vliegtuig is, het is een nieuwer model. "Dit model heeft meer beenruimte" zegt ze en dat klopt ook. Ook zegt ze tegen ons (en een Frans stel achter ons) dat er waarschijnlijk geen mensen naast ons komen te zitten. Het vliegtuig is halfvol geboekt, dus we hebben de vier stoelen voor onszelf.

Anita neemt het er lekker van en installeert zich na een paar uur over drie stoelen en gaat lekker slapen. Ik ben intussen al aan mijn tweede film bezig en heb nog geen slaap. Op deze vlucht krijgen we twee keer te eten. Het smaakt ons wel. Ook krijgen we vaker dan normaal drankjes aangeboden. Het is fijn in een vliegtuig te zijn die half vol is, haha.

Rond vier uur 's nachts komen we aan op Qatar en moeten onze horloges vijf uur terugzetten. Het is dus weer elf uur 's avonds. We nemen de tijd, want we hebben acht uur tussenstop te gaan, pffff.....

We wandelen eerst even over het vliegveld, maar hebben eerlijk gezegd totaal geen interesse voor de koopwaar of de restaurants. We besluiten lekker te gaan zitten en te lezen.

Ik besluit echter via Netflix een nieuwe serie te gaan kijken, het wordt: Marco Polo. Onze vluchtgegevens zijn nog niet bekend op het elektronische board, dus gaan we langs bij de info-balie op het middenplein. We horen dat we naar D9 moeten en lopen daar op een rustig tempo naar toe. Daar nog even zitten en dan is het alweer bijna twee uur 's nachts. Vlak bij waar we zitten, is ook een aparte ruimte met slaapstoelen, maar daar was geen ruimte.

Ineens ziet Anita dat er twee ligstoelen vrij zijn en we besluiten een paar uur te gaan slapen. Het zijn harde stoelen, maar ze liggen wel lekker. Echter recht onder mij ligt een man te slapen, die alle bomen van Bali aan het omzagen is. Dus echt veel slaap ik niet. Echter de tijd gaat toch wel snel en rond een uur of vier ben ik ineens weer wakker en kijk naar Anita, die ook wakker is. "Zullen we weer gaan zitten en lezen en serie kijken" vraag ik aan haar (zachtjes natuurlijk) en dat wil ze wel.

We kopen even een lekker kop Cappuchino en een broodje. Betalen kun je met de creditcard, dus wat het precies kost, zien we thuis wel. Het smaakt ons heerlijk en daarna gaan we weer lezen en serie kijken. Rond een uur of zes wordt het weer drukker, om ons heen en kunnen we eerder dan gepland al terecht in de gate. Nu gaat het wel weer snel en rond zeven uur mogen we het vliegtuig in. Om acht uur vertrekken we, dit vliegtuig zit bommetje vol.

We zitten wederom in het tussenpad met deze keer drie stoelen. Al snel krijgen we ontbijt, lekker pancacks en ander lekkers. Ik kijk wederom een film en Anita is lekker aan het lezen. Slapen doen we niet op deze vlucht.

Rond twee uur 's middags Nederlandse tijdland het vliegtuig met een behoorlijke klap (het waait enorm) weer opNederlandse bodem enlopen we degate weeruit. Weworden twee keer gecontroleerd door de douane, bij de tweede controlestaat een behoorlijke rij.Dan moeten we noglang wachten op onze koffers en als we die hebbengaan we richting aankomsthal, waar we worden opgevangen door Rob en Marlies. Ze waren er natuurlijk op tijd en hebben even genoten vanSchiphol. Een uurtje laterzijn we weer in Zoetermeer en wordt dewasmachine gevuld en is het gewoon over en uit.

Terugkijkend hebben we hetheerlijk gehad en ik weet niet zeker of we nog eens terugkomen in Indonesie. Als we terug gaan, dan gaan we voor een langere periode en willen we meer van Indonesie zien, dus waarschijnlijk Java en Sumatra bekijken.

We hebben beide de smaak te pakken van Azie. Ikzelf heb mijn zinnen gezet op een rondreis door China of India. Anitavindt allesbest, maarhoopt dat we volgend jaar weer met Appie en Frank mee naar Thailand kunnen.

Er zijn momenteel alideetjes gekomen van Appie en Frank, om volgend jaar in ieder geval het eiland Koh Kood te gaan bezichtigen. En als we met hen mee willen, "dan is dat helemaal geen probleem", aldus Appie. Ik heb het in ieder geval vandaag al doorgegeven aan mijn leidinggevende.

"Volgend jaar dus weer een nieuw blog met nieuwe reisverhalen van de familie Hage-van-Rijn en zij die met ons mee willen. haha"