Deel twee van de reis.
29 jan. 2016
🇮🇩
vanuit Indonesië
Het tweede gedeelte van onze reis, de vliegtocht vanaf Qatar AirPort naar Bali AirPort duurt ongeveer negen uur en vanwege het tijdsverschil moet je daar nog vijf uur aan toevoegen. We komen dus rond17:00 uuraan op het vliegveld van Bali en als we het vliegtuig uitkomen, voelen we direct een muur van vochtige warmte. Echt heel warm. We moeten wel nog een tijdje wachten op onze koffer, we hebben er gelukkig maar een bij ons. Dan door de douane naar de uitgang, waar ons een aparte verrassing staat te wachten, zeg maar " staan" te wachten.
In de reisbeschrijving staat dat we moeten uitkijken naar iemand met ons naambordje of de naam "Travel Experience" op zijn bordje. Maar tot onze verbazing staat er een driedubbele rij mannen met
bordjes. Allemaal wenken ze naar je en vragen ze je naam. Hilarisch achteraf gezien, maar op dat moment denk ik "We gaan onze man nooit vinden". Ik heb mijn bril niet op dus van afstand zie ik niet
veel. Ze kijken je allemaal hoopvol aan, maar gelukkig ziet Anita een man met een geel t-shirt en de juiste naam op het bordje, ik spreek hem aan en geef onze naam. Ja, hij is het en wijst ons de
weg naar de uitgang. We wisselen snel nog even de eerste honderd euro's om naar Roepies en dan staan we buiten. Onze man komt naar ons toe, stelt zich voor en neemt direct mijn koffer uit mijn
handen. Hij spreekt goed Nederlands en stelt zich voor als Arie :-)
Hij brengt ons in een airco Van naar ons hotel en wanneer we de hoofdstraat inrijden voelen we ons direct weer terug in Thailand. Alleen zijn we nu in Indonesië. Het land waar Anita's vader zijn
diensttijd heeft doorgebracht en jaren later met mijn schoonmoeder naar terug gevlogen is. Wat een afstand eigenlijk en dan te bedenken dat de vliegtuigen van toen nog niet zo modern waren als nu,
met film kijken, muziek luisteren etc.
Arie verteld ons best veel, of misschien vragen wij veel(Frank en Appie)? Maar het is een prettige man en blijkt ook onze gids op de drie excursies te zijn. Hij verteld dat we samen met nog drie
Nederlandstalige stellen gaan.
Ons hotel, het Wina Holiday Village, ligt niet direct aan het strand, maar ook niet echt ver. Ongeveer 500 meter schat ik. Wanneer we ingechecked zijn brengt een mannetje (haha, ze zijn allemaal
klein)ons naar onze kamer. Hij is wel ok, in ieder geval lekker koel. De airco staat aan en alles ziet er oud, maar netjes uit. We zijn erg moe en willen eigenlijk wel snel douche en dan wat eten.
We besluiten te eten in het hotel, want we zijn even geschrokken van al die mensen buiten, die allemaal wat van je willen. En daarbij speelt de vermoeidheid natuurlijk ook een rol.
Rond19:00 uurgaan we naar het restaurant, er is maar een tafeltje in gebruik. Toch besluiten we ook maar te gaan zitten en bestellen we een lekkere maaltijd. Geen voorafje en alleen ik neem een
toetje. We raken in gesprek met het stel dat er al zat en dat blijken Belgen te zijn. Zij zijn een van stellen die zondag ook meegaan op onze excursie. Ze gaan morgen ook met Arie weg, raften. Wij
hebben een vrije dag en besluiten zaterdag eerst even Kuta te gaan verkennen.
Rond een uur of tien gaan we slapen en rond 3 uur 's nachts zijn we beide klaar wakker. Hoe zou dat nu kunnen, haha.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!